ο ελαιώνας πριν τις παρεμβάσεις "ευπρεπισμού"Δεν είναι μόνο οι πολίτες αυτού του τόπου που θεωρούν ότι αν δεν μπαίνει πελάτης στο μαγαζί τους, φταίει το δέντρο απ’ έξω και το δηλητηριάζουν ή το κόβουν, αλλά και ο δήμος που δίδει «το καλό παράδειγμα» εδώ και πολλά χρόνια, με απίθανες, αλλοπρόσαλλες κινήσεις, χωρίς καμία πολιτική στον τομέα. Οπότε τι να σου κάνουν οι διοικούμενοι, αφού οι διοικούντες δίδουν το κακό παράδειγμα ! Και βέβαια βρίσκουν και κάνουν διότι δεν έχουν ουσιαστική αντιπολίτευση από πουθενά, με ουσιώδη λόγο, επιχειρήματα, αλλά και αντίδραση.

Η έλλειψη πολιτικής πρασίνου είναι φαινόμενο χρόνων πολλών δημοτικών αρχών που πέρασαν από το τόπο. Οι κινήσεις, πάντα σπασμωδικές, άσκεφτες και εν τέλει άχαρες. Ούτε κατ’ ιδέαν να εμπλουτίσουμε τη γηγενή χλωρίδα, αλλά για παράδειγμα, φέρνουμε φίκους, καθαρά ξένα με τη περιοχή φυτά, τα οποία ναι μεν μεγαλώνουν εύκολα, καταστρέφουν όμως τα πάντα στο πέρασμα των ριζών τους από πεζοδρόμια μέχρι σωλήνες νερού.

Όσο για τους μισούντες το πράσινο πολίτες, ποτέ ο δήμος δεν σκέφτηκε ούτε καν να τους εκ-παιδεύσει να το αγαπούν, να το προστατεύουν, να το περιποιούνται και να το επεκτείνουν, χωρίς βέβαια ξενόφερτα στοιχεία. Ποτέ, δεν υπήρξε ούτε σύσταση, ούτε μια τιμωρία ακόμα και για παιδευτικούς λόγους, προς οιονδήποτε ξεπατώνει το δένδρο μπρος από το σπίτι του γιατί του λερώνει το αυτοκίνητο.

Πρόσφατο παράδειγμα της άσκεφτης πολιτικής είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο ελαιώνας στον Λάκκο, στην οδό Επιμενίδου. Αντί να μείνει ως ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου μέσα στη πόλη, μετά από διαδοχικές παρεμβάσεις «ευπρεπισμού», κατήντησε εστία σκόνης που θα προκαλέσει ακόμα και προβλήματα υγείας στους περιοίκους, από την χωματζούρα που ήδη είναι εμφανής. Αισθητή είναι η μεταβολή του μικροκλίματος της περιοχής, σε σχέση με πριν από ένα ή και δύο χρόνια. Πριν η περιοχή «αναβαθμιστεί» σε χωμάτινο χώρο στάθμευσης, με την απομάκρυνση των «παράταιρων» φυτών που υπήρχαν, η θερμοκρασία ήταν χαμηλότερη, ειδικά η υγρασία περισσότερη, τις πρωινές ώρες.

Όμως η πολιτική αντιμετώπισης των οχημάτων είναι να μεγαλώνουμε τους χώρους στάθμευσης, αντί να προτρέπουμε τους πολίτες να μην  τα χρησιμοποιούν, ακόμα και για τσιγάρα. Έχουμε θεοποιήσει το αυτοκίνητο σε σημείο να μην μπορούμε να ζήσουμε πλέον χωρίς αυτό !

Οπότε που είναι και ο εκπαιδευτικός ρόλος της διοίκησης; Διότι υπάρχει και τέτοιος. Που είναι η οργανωμένη εκστρατεία αλλαγής κακών συνηθειών των πολιτών, είτε με συνεχείς παραινέσεις, είτε ακόμα και με επιβολή ποινών, όπου δεν πίπτει λόγος. Ποτέ δεν έγινε μια τέτοια προσπάθεια. Το ίδιο ισχύει και για τα σκουπίδια, το ίδιο και για τα σαπάκια μοτοποδήλατα και άλλα «ευπρεπή» εμπόδια στάθμευσης που χρησιμοποιούν διάφοροι για να εμποδίσουν τη στάθμευση έξω από τα καταστήματα τους.

Θα αναρωτηθεί κανείς, ο Δήμος δεν έχει υπηρεσίες;
Έχει, αλλά ουδείς ποτέ κατάλαβε εάν έχουν τη γνώση, ακόμα δε και όταν την έχουν εάν ερωτούνται, ή απλά εκτελούν τις εντολές των εκλεγμένων που, μετά την κατάληψη της καρέκλας, αποκτούν αυτόματα και το αλάθητο του Πάπα.

Όσο για την αντιπολίτευση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, όπως και τα μέλη της συμπολίτευσης: είναι αμφίβολο εάν μπορούν να ξεχωρίσουν το πεύκο από το κυπαρίσσι. Άρα ο εκάστοτε δήμαρχος, είχε και έχει ανοικτό πεδίο να κάνει ότι τον φωτίσει ο Θεός !!!

Κύριοι,
Όλα σ’ αυτό τον κόσμο είναι θέμα ανθρώπων και παιδείας. Ο Σταύρος Αρναουτάκης, λίγα πράγματα ήξερε όταν ανάλαβε τις Αρχάνες, αγαπούσε όμως τον τόπο του. Και με τις παρεμβάσεις χρόνων, έφερε τον δήμο στο σημείο που είναι σήμερα. Ίδια παραδείγματα υπάρχουν σε πολλά σημεία της χώρας. Ύδρα, Τυχερό Έβρου, Πρέβεζα. Εμείς όμως εδώ στη Κρήτη, αντί να προσπαθήσουμε έστω να αντιγράψουμε κάποιες τέτοιες καλές πρακτικές, κάνουμε του κεφαλιού μας και για τον λόγο αυτό πάει όπως πάει ο τόπος τα τελευταία χρόνια.

Οπότε,
Αν οι ερχόμενοι νυν και νέοι δημοτικοί άρχοντες ενδιαφέρονται μόνο για τη προσωπική τους ανέλιξη, τη πολιτική επιβίωση ή την μακροημέρευση του μηχανισμού του κόμματος τους με την άλωση άλλου ενός δήμου, καλύτερα να κάτσουν σπίτι τους.

Αναρωτιέμαι: ποιο θα είναι το επόμενο θύμα στο όνομα της ανάπτυξης; Μήπως το πράσινο στον λόγο του Αγίου Χαραλάμπου;

{jcomments on}Γιώργος Τουτουδάκης

Print Friendly, PDF & Email

Από manos