Αυτή είναι η ουσία του διαγγέλματος του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, το βράδυ της Τετάρτης (2/9), προς τον Ελληνικό λαό. Πίσω από τα ωραία λόγια, «Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι λοιπόν η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι την πραγματικότητα και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Και αυτό αφορά τόσο την ηγεσία του τόπου, όσο και ολόκληρη την κοινωνία.» κρύβεται η αγωνία για το μέλλον: «Οι πιο δυσάρεστες συνέπειες της διεθνούς κρίσης έχουν φτάσει, με κάποια καθυστέρηση, στην χώρα μας. Είναι σαφές πως το 2010 θα είναι ένας χρόνος πολύ δύσκολος, αλλά και καθοριστικός για την πορεία της οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Αν δεν δράσουμε άμεσα, οι κίνδυνοι θα είναι μεγάλοι.»
Είναι ο φόβος τελικά για το ποιος θα γίνει πλέον δυσάρεστος όλων, να επιβάλλει ακόμα πιο σκληρά μέτρα στον ελληνικό λαό, μετά την αποτυχία πολιτικών δεκαετιών και σκανδάλων, που στέρησαν στον έλληνα πολλά. Σκληρά μέτρα τα οποία πλέον εμπεριέχουν το κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης. Οπότε δεν είναι καλύτερα, σκέφτηκε ο κ. Καραμανλής, εγώ να τη κάνω με ελαφρά πηδηματάκια και ας βγάλει το φίδι από τη τρύπα ο κύριος Παπανδρέου;
Βέβαια, να μου το θυμηθείτε, παρά τα παχιά λόγια και των άλλων κομμάτων, παρά τις δημοσκοπήσεις, τα κουκιά θα βγουν οριακά, το δε μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα θα είναι ρευστό, ίσως και με άλλες προσφυγές στις κάλπες, σηματοδοτώντας, εξελίξεις όπως, διάλυση κομμάτων, νέα μορφώματα πολιτικών σχηματισμών, δυστοκία που μπορεί να φτάσει μέχρι και τις επόμενες δημοτικές εκλογές (Οκτώβριος 2010) και πολλά άλλα νέα φαινόμενα.
Είναι λοιπόν προφανές ότι ο πρωθυπουργός διάλεξε την απόδραση, τόσο για να μην γίνει περισσότερο δυσάρεστος, όσο και γιατί, η υπόθεση της SIEMENS έχει αρχίσει και ξεφεύγει επικίνδυνα (παραιτήσεις δικαστικών λειτουργών από την υπόθεση λόγω πολιτικών παρεμβάσεων), οπότε μακριά από μας και ας γίνουμε αντιπολίτευση. Διότι ως αντιπολίτευση μπορούμε να κατηγορούμε ανέξοδα όσα κάναμε ως κυβέρνηση.
Παρά όμως την ηρωική έξοδο τα τεράστια προβλήματα αυτής της χώρας δεν λύνονται και δεν φαίνεται καμία προοπτική επίλυσης τους στο μέλλον, οπότε ποια η διέξοδος; Δυστυχώς με το υπάρχον πολιτικό σκηνικό των βολεψάκηδων πολιτικών μας από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά ελπίδα δεν υπάρχει……
μόνο εάν ο Έλλην αποφασίσει ως ώριμος ευρωπαίος πολίτης και πράξει αναλόγως στέλνοντας όλους αυτούς σπίτι τους. Αν συνεχίσει να επιλέγει πολιτικούς τρίτης κατηγορίας, για το μικροαστικό του συμφέρον, τότε δεν μας σώζει, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε ο Θεός ο ίδιος.
Γιώργος Τουτουδάκης
