Μέρα περισσυλογής και περίσκεψης πρέπει να αποτελεί για όλους μας η σημερινή επέτειος.
Για τη Νεολαία της δεκαετίας του ’70 που άλλαξε την πορεία της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Για την αγωνιστικότητα και τις θυσίες μιας γενιάς που δεν αποδέχθηκε την ανελευθερία, που τίμησε στην πράξη την διαχρονική αντίληψη του ελληνικού λαού για Ελευθερία. Που ανέδειξε το πάθος και την μαχητικότητα των Ελλήνων για την Δημοκρατία. Που νοηματοδότησε την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Μέρα περισσυλογής και περίσκεψης για όσα επιτύχαμε από τότε ως λαός, για τα βήματα προόδου και ανάπτυξης που έγιναν, για την Δημοκρατική ενδυνάμωση των θεσμών της Δημοκρατίας και την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Για τα λάθη που έγιναν, για τις ευκαιρίες που χάθηκαν, για τις αστοχίες που μας οδήγησαν να βιώνουμε 39 χρόνια μετά, μια μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση.
Το σημαντικότερο μήνυμα που προσφέρει η σημερινή μέρα είναι η επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε ενωμένοι, χωρίς διαχωρισμούς. Στη μακραίωνη ιστορία του λαού μας μόνο η ενότητα, η ομοψυχία και η σύμπνοια μας βοήθησαν να προσπεράσουμε τις συμπληγάδες.
Στην τωρινή δύσκολη και επώδυνη συγκυρία έχουμε χρέος να αποδείξουμε ότι διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, ως φωτεινό παράδειγμα χρέους απέναντι στην κοινωνία μας και στο μέλλον της νέας γενιάς και του τόπου.
