papandreou_samaras01

του Σταύρου Τζαρδή

Ας πλανηθούμε πάνω στην φωτεινή γραμμή των οριζόντων, ανοικτοί προς το διηνεκές άπειρο και χωρίς οπισθέλκοντες περιορισμούς, αδέσμευτοι και απελεύθεροι από την τύρβη της καθ’ ημέρα παγκοσμιοποιημένης ενημέρωσης, που μόνο αρρώστια και φθίση μας επιφυλάσσουν…

 

Κι’ αυτό δεν σημαίνει απάρνηση της ζώσας πραγματικότητας, αλλά δραπέτευση από τους έωλους μετασχηματισμούς του τέλματος του ανθρώπινου τοπίου, όπου μοιραία μας οδήγησαν οι κοινωνίες των Αγορών, εκεί που τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα! Εξαρτηθήκαμε από τα παντοειδή εφήμερα gadgets μιας ολοένα πιο αρρωστημένης Τεχνολογίας και απαρνηθήκαμε τις φυσικές χαρές της αλί πεπερασμένης μας ζήσης, λες και επρόκειτο αιώνια να ακροβατούμε στις επικίνδυνες σχοινοβασίες των οικονομίστικων θεωριών και στο αδιέξοδο των αφύσικων δρόμων της λογιστικής των αριθμών… Θεωρίες επί θεωριών και λογύδρια πολιτικών και αναλυτών, δεκάρικοι δημοσιογράφων με έντονη αυτοπροβολή μας οδήγησαν σ’ αυτή την αφύσικη κατάσταση διαβίωσης…..

Καιρός τώρα με την Κρίση, αφού επιστρέψουμε σε φυσιολογική τροχιά ουσιαστικής εργασίας, ανάπτυξης, επιμόρφωσης και κοινωνικών σχέσεων, όντας ειλικρινείς και δίκαιοι με τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους και την συντεταγμένη σε υγιείς βάσεις κοινωνία, να γίνουμε ορθοί στις καθ’ ημέρα εκφάνσεις της ύπαρξής μας, εργασιακής, οικονομικής και κοινωνικής, να ανακαλύψουμε πάλι τις αδιατίμητες αξίες που καταβρόχθισε η Παγκοσμιοποίηση, εκείνες της συναναστροφής, της φιλίας και της ανθρωπιάς, της συμπαράστασης, της αλληλοβοήθειας και κατανόησης, της εντιμότητας και αξιοπιστίας, των ακατάλυτων αρχών συμβίωσης που θεμελίωσαν οι θρησκείες και οι κάθε λογής δάσκαλοι και ιεροφάντες! Ας ακολουθήσουμε τα πρότυπα  σημαντικών ανθρώπων που μας κληροδότησαν παρακαταθήκες, ας ξαναπούμε απλά το καλημέρα χωρίς ιδιοτέλεια ή υπολογισμό, ας κατανοήσουμε τον συνάνθρωπο, ας βοηθήσουμε στοργικά τα ομοειδή μας θηλαστικά και την Φύση, ας προβούμε σε ενέργειες όπως η φιλανθρωπία και δραστηριότητες που δεν αποσκοπούν μόνο στο κέρδος και την εκμετάλλευση, που θα πρέπει να είναι εν μέτρω  και να σέβεται την αειφορία του Περιβάλλοντος, ας εγκαταλείψουμε τις υπερφίαλες μηχανές του εγωκεντρισμού μας, που προσπαθούν να μας επιβάλλουν θορυβωδώς και με αυθάδεια εις βάρος της κοινής ειρήνης και ηρεμίας των συνανθρώπων μας, ας παύσουμε να αναλώνουμε ξεδιάντροπα τους φυσικούς μας πόρους και να ρυπαίνουμε. Καιρός να απολαύσουμε τα φυσικά δώρα του ήλιου και του αέρα, που αποτελούν τα άκοπα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και δεν επιθυμούμε «να εκχωρήσουμε σε μονοπώλια», ας παύσει επιτέλους αυτός «ο ξύλινος λόγος», λες και είναι υποχρεωτικό να ρέει ο πακτωλός των χρημάτων σαν «το μάνα εξ ουρανού» εις όφελος της εθνικής μας ραθυμίας, ας δουλέψουμε από τώρα σωστά ο καθένας στο πόστο του, αποδίδοντας φυσιολογικά «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» και απεμπολώντας μια για πάντα το αφόρητο ιδιώνυμο χαρακτηριστικό του μόνιμου και από κομματικό διορισμό δημόσιου υπάλληλου, που καταβαράθρωσε την Χώρα, μας έκαμε πένητες και περίγελους της Οικουμένης και μας βύθισε σε αδιανόητο και αξεπέραστο χρέος! Ενός «δημόσιου λειτουργού» μη αποδοτικού, ράθυμου και διεφθαρμένου, που δεν μπορούμε να απαλλαγούμε αλλά μας καταδυναστεύει με την ανεπάρκεια και την γραφειοκρατία του…..

Αυτά δυστυχώς πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρουμε, παρ’ όλο ότι αποτελούν τον ευσεβή μου πόθο και όλων μας φυσιολογικά! Έτσι τερματίζουμε άδοξα την μακραίωνα και τρισένδοξη Ελληνική Ιστορία και πρόκειται να καταντήσουμε προτεκτοράτο ή και σκλάβοι των πρώην δυναστών μας. Και μη νομίζουμε ότι οι βάρβαροι «Φρίτσηδες» και οι αιμοσταγείς «Σούμπερτ» των νοτιοδυτικών επαρχιών (Βιάννου και των καμένων χωριών Ιεραπέτρας), ο Χασάπης της Λυών και ο διαβόητος γιατρός Μένγκελε των πειραμάτων σε ανθρώπινα θύματα του Άουσβιτς, όπου η Arbeit δεν απελευθερώνει (macht frei), αλλά θανατώνει το δικαίωμα της ζωής και ευτελίζει την ανθρώπινη ύπαρξη, μη νομίζουμε λέγω ότι έχουν απαλειφθεί από το DNA των σύγχρονων δανειστών μας, οι οποίοι μας έχουν απωθημένα και δεν θα διστάσουν να μας στραγγαλίσουν οικονομικά και με την εκχώρηση, φευ, της Εθνικής μας Κυριαρχίας!… Στην καλύτερη περίπτωση θα καταντήσουμε υπηρέτες τους με ελάχιστο μεροκάματο επιβίωσης, που θα μας επιτρέπει μόλις και μετά βίας να καταναλώνουμε τα βιομηχανικά προϊόντα των μονοπωλίων τους (ειδάλλως ούτε που θα μας τάιζαν)!…

 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΣ. ΤΖΑΡΔΗΣ

Print Friendly, PDF & Email

Από manos