του παπά Ηλία Υφαντή
Μιλάει για τη σημερινή καθολική κρίση. Κι όμως έχει φύγει από τη ζωή εδώ και αρκετά χρόνια. Και ιδιαίτερα για την ένοχη σιωπή μιας μερίδας του λαού και μάλιστα των θρησκευόμενων και δη και κάποιων κληρικών:
«Όταν όλα καίγονται γύρω σου, λέει, ο πόνος δεν σ’ αφήνει να σωπάσεις.
Λένε κάποιοι: Κάνε προσευχή! Τους απαντώ: Η προσευχή, προσευχή και ο λόγος, λόγος.
Η σιωπή, μερικές φορές, φέρει μεγάλη ευθύνη.
Αν δεν φωνάξουμε, θα σηκωθούν οι πατεράδες μας από τους τάφους και θα μας δείρουν και θα μας καταραστούν.
Εκείνοι υπέμειναν τόσα για την πατρίδα και την ορθοδοξία ! Κι εμείς τι κάνουμε γι’ αυτήν;
Είναι φοβερό και μεγάλο κρίμα, που η Ελλάδα και η Ορθοδοξία πολεμιέται απ’ τους ίδιους τους Έλληνες!
Σήμερα, αφού η πολιτεία τα βάζει με το νόμο του Θεού, όποιος δεν μιλάει, πρέπει να κλείνεται στη φυλακή.
Ο, τι και να ψηφιστεί, δεν μπορεί να καταργήσει το νόμο του Θεού και να ησυχάσει τη συνείδηση…
Πίσω από την ΕΟΚ κρύβεται η δικτατορία των Σατανιστών.
Τέτοια δικτατορία, που σκέπτονται να κάνουν, μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να την είχε σκεφθεί. Όμως…
Ο λαός μας έχει κρυμμένη δύναμη για ώρες ανάγκης.
Αλλά και ο Θεός αγαπά την Ελλάδα. Κι αφού δεν χαθήκαμε σε τόσες περασμένες μπόρες, δεν θα χαθούμε και στην τωρινή θύελλα.
Γι’ αυτό, ας μην κοιμόμαστε κι ας είμαστε έτοιμοι…».
Αυτά έλεγε ο άγιος και σοφός Γέροντας Παΐσιος. Και δεν ξέρουμε τι θα έλεγε σήμερα, ύστερα από είκοσι, περίπου, χρόνια. Όταναπ’ την περίφημη ελληνική φιλοτιμία καταντήσαμε στην πλέον αναίσχυντη αφιλοτιμία. Κι απ’ τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο πατριωτισμό των ελλήνων καταντήσαμε στην προδοσία και εφιαλτοκρατία. Στο όνομα της οποίας δολοφονούνται οι Έλληνες και η Ελλάδα….
Είναι αξιοπρόσεκτα όμως και αυτά που, τώρα δα λέει, ο Σ/τος Μητροπολίτης Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας σχετικά με το κατάντημα των πολιτικών μας:
«Ύστερα απ’ όλα αυτά, που συμβαίνουν, λέει ο Σ/τος Κονίτσης, οι πολιτικοί μας παραπονιούνται ότι τουs υποδέχεται ο κόσμος με γιαούρτια, αυγά, ντομάτες, και άλλα παρόμοια ευγενή προϊόντα. Και παρότι δεν συμμερίζομαι αυτή την πρακτική – όχι δεν τη συμμερίζομαι-όμως έτσι μού ’ρχεται να φωνάξω: Ζήτω τα γιαούρτια, ζήτω οι ντομάτες, ζήτω τα αυγά. Ν’ αγιάσουν τα χέρια όλων εκείνων που έχουν επιλέξει να τιμωρούν με αυτόν τον τρόπο την φαυλοκρατία και την αναξιοκρατία…».
Και πιστεύω ότι τα λόγια αυτά του Σ/του Κονίτσης τα χειροκροτεί η συντριπτική πλειονότητα των σήμερα δεινοπαθούντων Ελλήνων. Και όχι μόνο. Αλλά και οι αναρίθμητες στρατιές των αγίων και των ηρώων, που πάλεψαν, διαχρονικά και έδωσαν τη ζωή τους και το αίμα τους. για την ελευθερία και αξιοπρέπεια της Ελλάδας.
Σε αντίθεση με τους βολεμένους, σήμερα, εθελόδουλους, που χειροκροτούν και υποστηρίζουν τα κόμματα της διαφθοράς και της προδοσίας. Μεταξύ των οποίων είναι και πολλοί απ’ αυτούς, που καυχώνται ότι είναι, τάχα, και… χριστιανοί. Και μάλιστα και κάποιοι κληρικοί. Που με τη σιωπή τους συνευδοκούν στο σαφάρι δολοφονίας και κακουργίας σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Και εμπνέουν το θράσος στα κόμματα της προδοσίας να καυχώνται για το μέγεθός τους. Και να ρωτούν με περισσή αναίδεια για το ποιος άλλος, εκτός από αυτούς, θα σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες!
Όταν οι εφιάλτες αυτοί της Σκύλλας και της Χάρυβδης του δικομματισμού και των συνοδοιπόρων του….είναι οι περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλον ακατάλληλοι και επικίνδυνοι!
