ο Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος
ο Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος

Αγαπητοί μου,

Εορτάζουμε καί πάλι τήν Κοίμηση καί τή Μετάσταση τής Υπεραγίας Θεοτόκου, στήν κορύφωση τού θέρους, τού μήνα Αυγούστου, πού είναι όλος αφιερωμένος σ’ Αυτήν.

Τό μεγάλο μυστήριο τού Αυγούστου είναι αυτή η Εορτή τής Παναγίας καί αυτό, μέ περίσσεια σοφία, ο λαός μας εκφράζει μέ τή ρήση «Αύγουστε καλέ μου μήνα, νά ‘σουν δυό φορές τό χρόνο».

Στόν Αύγουστο δέν υπάρχει μόνο η ποικιλία τών αγαθών, τών καρπών, η κορύφωση τής ομορφιάς τής φύσης, πού στολίζεται, μέρα καί νύκτα, μέ τόσα θαυμαστά καί εξαίσια. Στόν Αύγουστο, κατ’ εξοχήν, εορτάζουμε τό γεγονός τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου καί μάλιστα τό τιμούμε οικογενειακά, μαζί μέ τούς απόδημους καί μέ τούς πολλούς επισκέπτες μας.

Γιά νά καταλάβουμε τό μυστήριο τού Αυγούστου καί τήν έκρηξη τής χαράς τού λαού μας, ένας τρόπος υπάρχει: νά γίνουμε προσκυνητές τής Μεγαλόχαρης καί νά ποτιστούμε από τό παντευλόγητο νάμα τής μητρικής Της στοργής.

Είμαστε, κατά τόν Υμνογράφο, η κληρονομία τής Θεοτόκου καί Αυτή, ως Μητέρα, είναι αδύνατον νά παρίδει τίς προσευχές καί τίς παρακλήσεις μας. Γι’ αυτό καί εμείς, από τά στασίδια τής οδύνης καί τής υπομονής, αναφέρουμε σ’ Αυτήν, παρακλητικά, τίς επαγωγές τών λυπηρών μας.

Τό παντευλόγητο Πρόσωπό Της είναι η αγία αγάπη τών πανορθοδόξων. Γι’ Αυτήν, τήν καλή μας Παναγία, επιστρατεύτηκε όλος ο λυρισμός τής ανθρώπινης ψυχής, γιά νά εκφράσει επάξια «τήν ωραιότητα τής παρθενίας Της καί τό υπέρλαμπρον τής αγνείας Της».

Αυτό μαρτυρούν οι περικαλλείς Ναοί, τά Μοναστήρια, τά Εξωκλήσια, οι άφθονες παραδόσεις, οι ύμνοι καί τά τραγούδια, πού αναφέρονται στή θεομητορική προστασία τής πεποικιλμένης τή Θεία Δόξη. Καί σέ όλα αυτά ιχνηλατούμε εμπειρίες, θεοσημείες, βιώματα εμπιστοσύνης στή μητρική Της συνδρομή.

Πανηγυρίζουμε, σήμερα, τήν ένδοξη Κοίμησή Της. Ουρανοί καί γή επαγάλλονται. «Η πηγή τής ζωής εν μνημείω τίθεται καί κλίμαξ πρός ουρανόν ο τάφος γίνεται».

Όλα στήν Μητρόθεη Παναγία ήταν υπέρ έννοιαν καί υπερένδοξα. Ο θάνατός Της δέν μυρίζει νεκροφόρος, ήταν ζωηφόρος, «νέκρωσις άφθορος», γι’ αυτό καί τό τέλος Της δέν προκαλεί οδύνη. Σ’ αυτήν «εσκήνωσε τής μελλούσης ζωής η απόλαυσις».

Τά Ευαγγέλια σκέπασαν μέ τή σιωπή τους, όχι μόνο τή ζωή, αλλά καί τό θάνατό Της, γιατί η Παναγία μέ τήν ταπεινή καί αθόρυβη παρουσία Της έμεινε διακριτικά στό περιθώριο τής δημόσιας δράσης τού Χριστού. Παραιτήθηκε από τήν ατομικότητά Της, γιά νά φανεί τό Πρόσωπο τού Χριστού. Έγινε προβολέας, πού φωτίζει τό κέντρο τής ζωής καί τής ύπαρξής μας, αιτία καί μοναδικός σκοπός τών πάντων.

Πανηγυρίσετε, λοιπόν, γιατί γιορτάζει σήμερα η Παναγία μας. Αυτή είναι «η ελπίς τών απηλπισμένων, η βοήθεια τών πολεμουμένων, η ετοίμη αντίληψις τών πρός Αυτήν προστρεχόντων, τών Χριστιανών τό καταφύγιον».

Η Παναγία, σέ πείσμα όλων εκείνων πού αντιστρατεύονται τήν πίστη καί τήν παράδοσή μας, δίδει, πάντα μέ κάποια θεοσημεία, τό παρών στή ζωή μας. Η Παναγία είναι η ελπίδα, πού γίνεται τιμόνι τής καρδιάς μας. Είναι η δεομένη Μητέρα όλου τού κόσμου, πού σ’ Αυτήν οι νόμοι τής φύσεως καί τής φθοράς, νενίκηνται.

Χαρείτε, αδελφοί μου, σήμερα, πού γιορτάζει η Παναγία μας. Τιμήσετε Αυτήν, πού έγινε η παγγενής σωτηρία τών βροτών.

Εύχομαι η Κυρία Θεοτόκος νά μάς προστατεύει πάντοτε μέ τίς ακοίμητες πρεσβείες Της. Νά είμαστε όλοι, οι οικογένειές μας, τά παιδιά μας, η Πατρίδα μας, η Οικουμένη στή στοργική αγκαλιά Της.

Μετά πατρικών ευχών καί αγάπης

+Ο Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos