Ρομάν  ΠολάνσκιΗ Κινηματογραφική Λέσχη Αγίου Νικολάου προβάλει απόψε (12.10) το βράδυ (REX, 9.30 μμ) την ταινία «Νύχτα Δολοφόνων» του γνωστού Πολωνού σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Ακόμη κι αν ήταν μόνο για την ερμηνεία του Ντόναλντ Πλέζανς, αξίζει να δούμε την εξαιρετική αυτή ταινία, μία από τις δύο που γύρισε ο Πολάνσκι στη Βρετανία (η άλλη είναι η «Αποστροφή», που προβάλαμε πέρυσι), πριν πάει στην Αμερική γι να γυρίσει «Το μωρό της Ρόζμαρι».
 
Είναι σίγουρα μία από τις πιο σημαντικές ταινίες του Πολάνσκι, που οι φίλοι του καλού σινεμά δεν πρέπει να χάσουμε. Η ταινία ακροβατεί ανάμεσα στο γκανγκστερικό θρίλερ και τη μαύρη ωμωδία. Σ’ αυτήν ο Πλέζανς ερμηνεύει τον Τζόρτζ, ένα φαλακρό, με σεξουαλικά βίτσια και περίεργο περπάτημα, βιομήχανο που πούλησε το εργοστάσιο του, παράτησε τη γυναίκα του και ζει απομονωμένος σ’ ένα πύργο μαζί με τη Τερέζα, τη νεαρή και όμορφη Γαλλίδα σύντροφό του (Φρανσουά Ντορλεάκ – η μεγάλη αδελφή της Κ. Ντενέβ που έφυγε γρήγορα από τη ζωή).
 
Τα μόνα ενδιαφέροντά του είναι η Τερέζα και η ζωγραφική. Είναι δέκα μήνες απομονωμένοι, κατά τους οποίους η Τερέζα, όταν είναι στο σπίτι, της αρέσει να βάφει τα νύχια τς δίπλα σε στοίβες πιάτα και κατσαρολικά σκορπισμένα παντού, να ακούει δίσκους στο γραμμόφωνο, να μακιγιάρεται και να απολαμβάνει τη θάλασσα γυμνόστηθη.
 
Ένα απόγευμα, οι κότες στο κοτέτσι θορυβούνται από την εισβολή του Ντίκυ, αποτυχημένου γκάνγκστερ που παράτησε τον συνεργό του τραυματισμένο στο αυτοκίνητο και ψάχνει βοήθεια. Υπό την απειλή του όπλου του βρίσκει «φιλόξενη» στέγη στον πύργο του Τζόρτζ.
 
Πολύ σύντομα οι σχέσεις αυτών των ανόμοιων προσώπω και χαρακτήρων θα πάρουν περίεργες διαστάσεις και θα οδηγηθούν σε παράξενες και φοβιστικές καταστάσεις. Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας είναι «Cul-de-sac» που σημαίνει «αδιέξοδο» και αποτελεί ουσιαστικά την ουσία της σεναριακής δραματουργικής σκέψης της.
 
Η ταινία μελετάει τις σχέσεις δύναμης που αναπτύσσονται ανάμεσα στους χαρακτήρες της που είναι κάπως ιδιαίτεροι από μόνοι τους, γι αυτό άλλωστε οδηγούνται και στο πιο αντι-συμβατικό φινάλε. Αρχικά ο ένας από τους δύο γκάνγκστερ, ο Ντίκυ, φωνακλάς και κτηνώδης, ευχαριστιέται στο να βασανίζει τους “οικοδεσπότες” του. Ούτε που περνάει από το μυαλό του ότι τελικά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
 
Όταν οι δυνάμεις του μυαλού επαναστατήσουν, κάνουν τον πιο «φιλήσυχο» πολίτη ηρίο ανήμερο, κάτι που θα συμβεί με τον απόλυτα εξαρτημένο από τη γαλλιδούλα Τερέζα και ανοιχτό μέχρι εκείνη τη στιγμή σε κάθε είδους ταπείνωση, Τζόρτζ. Η ταινία φέρνει στον νου το «θέατρο του παραλόγου» το οποίο γνώριζε ιδιαίτερη άνθηση εκείνη την εποχή. Μάλιστα βασίστηκε σε ένα σενάριο του ’63 που ονομαζόταν «Όταν θα έρθει ο Κάτελμπαχ», ο αρχηγός της συμμορίας και «Γκοντό» της ταινίας, που δεν εμφανίζεται ποτέ.
 
«Δεν μας αγαπά πια» λέει ο ¶λμπυ, ο ένας από τους δύο γκάνγκστερ, στον Ντίκυ λίγο πριν πεθάνει. Κι το τελευταίο μήνυμα του Κάτελμπαχ στον Ντίκυ: «είστε μόνοι σας, μην με υπολογίζετε πια» τον αποκαλύπτει σαν τον άσπλαχνο Θεό της «Νύχτας δολοφόνων» που εγκαταλείπει τους ανθρώπους Του στη μοίρα τους. Ίσως τελικά ο μεγαλύτερος θρίαμβος του Πολάνσκι είναι ότι παρουσιάζει αυτή τν παραβολή υπαρξιακής απόγνωσης υιοθετώντας τους αφηγηματικούς κανόνες της αγωνίας και της μαύρης κωμωδίας, ισορροπώντας θαυμάσια τον τρόμο με το χιούμορ.
 
«Την έχασα» λέει με λυγμούς ο ¶λμπυ, κοιτάζοντας ψηλά τον έναστρο ουρανό. «Ποιά έχασες;» ρωτάει με αγωνία ο Ντίκυ. «Την Μικρή ¶ρκτο. Δεν μπορώ πια να τη βρω».
 
Όνομα ταινίας: «Νύχτα Δολοφόνων», του Ρ. Πολάνσκι
Ηθοποιοί: Ντόναλντ Πλέζανς, Φρανσουά Ντορλεάκ, Λάιονελ Στάντερ
Μεγ. Βρετανία, 1966

Print Friendly, PDF & Email

Από manos