Τα θερμά σχόλια για το πρόσωπο του συγγραφέα υπάρχουν τυπωμένα μπόλικα στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Εγώ θα σταθώ στο συγκινητικό αφηγηματικό ντοκιμαντέρ μιας μακρινής, ημιξεχασμένης, αλλά ακόμη υπαρκτής Κρήτης, από έναν άνθρωπο που ζυγώνει τα 90 με λαμπερό νου, νεανική ευαισθησία και σχεδόν με ευλάβεια απέναντι στα αναθυμήματα μιας μακριάς και θαρραλέας ζωής.
Εικόνες προπολεμικής και κατοχικής Ελλάδας, πλήθος λαογραφικών πληροφοριών, υπέροχοι αφανείς ήρωες, θρύλοι, παιδικές αναμνήσεις, έθιμα, μέχρι και χρήσιμα γιατροσόφια, εκπλήσσουν με τον πλούτο τους.
Παρά τις αρκετές αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα χωρίς ιδιαίτερη σημασία, το βιβλίο διαβάζεται απνευστί – ακριβώς όπως και το προηγούμενο.
Έχει άραγε ο κ Κακογιαννάκης και άλλα τέτοια λαογραφικά πολύτιμα πετράδια σε πρώτο πρόσωπο να μας δώσει?
ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΥ
