τα ενετικά κελιά και πίσω του ο ναός
τα ενετικά κελιά και πίσω του ο ναός

…. αποτελεί χρόνια συνήθεια των πολιτών της ευρύτερης περιοχής της πόλης του Αγίου Νικολάου. Η επίσκεψη στη νησίδα των Αγίων Πάντων, παραμονή και ανήμερα της εορτής των Αγίων οπότε πανηγυρίζει ο μικρός ναός στο υψηλότερο σημείο.

Σύμφωνα με τον πατέρα Ευάγγελο Παχυγιαννάκη και το βιβλίο του “Σύντομος ιστορία της πόλεως του Αγίου Νικολάου και των εκκλησιών αυτής, 1994“, ο ναός στους Άγιους Πάντες κτίστηκε από τον μοναχό από τις Λίμνες, Χατζή Πατέρα, πάνω στα ερείπια του φράγκικου ναού, πριν περίπου 70 χρόνια, ο οποίος ονόμασε την εκκλησία Άγιοι Πάντες και έτσι έμεινε το όνομα στο νησί.

Σχεδόν κάθε χρόνο, καιρού επιτρέποντος, με την αρτοκλασία μαζί, μπαίνουμε στα καραβάκια από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου και λίγο αργότερα, βρισκόμαστε να ανεβαίνουμε το μονοπάτι προς τη κορυφή.

Ο εσπερινός σε εξέλιξη αυτή τη φορά χοροστατούντος του αρχιμανδρίτη Τίτου μετά των ιερέων της ενορίας του Αγίου Γεωργίου. Άρτοι, κεριά, έρχονται μαζί με τους προσκυνητές, οι οποίοι περιμένουν υπομονετικά για να μπουν στο μικρό ναό και να προσκυνήσουν. Συνήθως τη παραμονή βρίσκονται και οι αρχές του τόπου.

Ευλογούνται οι άρτοι και ακούμε το κήρυγμα για την ημέρα των Αγίων Πάντων. Οι πιο τολμηροί περπατούν εξερευνώντας το νησί μήπως δουν κάποιον αίγαγρο, αλλά μάταια. Τα ζωντανά ξέρουν να αποφεύγουν καλά τη πολυκοσμία.

Κοντά στην ακτή βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της διεύθυνσης δασών Λασιθίου με τις οποίες συντηρεί έναν αριθμό αιγάγρων στο νησί και υπό κανονικές συνθήκες απαγορεύεται η πρόσβαση στη περιοχή.

Κατεβαίνουνε, είναι ώρα για επιστροφή στη πόλη. Ο ήλιος πέφτει, τα καραβάκια περιμένουν και το λιμενικό φροντίζει για τη τήρηση της τάξης. Ανήμερα της εορτής, πρωί – πρωί άλλο ένα δρομολόγιο μεταφέρει ιερείς και πιστούς, συνήθως λιγότερους από τη παραμονή.

Ευχόμαστε και του χρόνου ……

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos