Όταν το παλιό και το νέο συνυπάρχουν
ο παλιός καταπότης και ο σύγχρονος σωλήνας μέσα του

Μέρες που είναι και όλοι ξαμολιόμαστε στας εξοχάς: Άλλοι για βόλτα, άλλοι για χόρτα, άλλοι για λουλούδια, άλλοι για να φωτογραφίσουν τα λουλούδια, άλλοι για υπαίθριο φαγοπότι και κάποιοι άλλοι, λίγοι,

για να παρατηρήσουν άλλα πράγματα, όπως το ανθρώπινο αποτύπωμα στη φύση και στην εξοχή. Και δεν εννοούμε μόνο τους δρόμους.

Το μάτι μας σε μια τέτοια εξόρμηση τη Καθαρά Δευτέρα έπεσε στη συνύπαρξη του παλαιού με το νέο. Δηλαδή στο θέαμα της πλαστικής σωλήνας των τεσσάρων ιντσών μέσα στον παλαιό καταπότη του μισού μέτρου …

Όταν το παλιό και το νέο συνυπάρχουν
ο σύγχρονος σωλήνας άρδευσης μέσα στη κοιλότητα του παλαιού καταπότη

Οι σκέψεις που προκάλεσε αυτή η συνύπαρξη πάμπολλες. Ο τρόπος κάποτε των παππούδων μας να μεταφέρουν το νερό χιλιόμετρα μακριά από τις πηγές για τις ανάγκες των καλλιεργειών, με πολύ κόπο, υλικά και χρόνο. Τώρα η αντίστοιχη κίνηση αφορά μόνο το ξετύλιγμα ενός σωλήνα, ο οποίος μεταφέρει το νερό χωρίς (συνήθως) απώλειες στον προορισμό του. Λιγότερος κόπος, γρηγορότερη υλοποίηση, ελάχιστες απώλειες με τον σωλήνα σε σχέση με τον τσιμεντένιο καταπότη και τους τοίχους στήριξης του. Τα υπολείμματα βέβαια μιας τέτοιας μορφής δεν απορροφώνται εύκολα από το περιβάλλον σε σχέση με τα υλικά του καταπότη, που όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, σιγά – σιγά καταρρέει και αφομοιώνεται από τον γύρω χώρο.

Η συνύπαρξη του παλαιού τρόπου με το νέο. Τεχνική μιας άλλης εποχής με τη σύγχρονη τεχνολογία. Ο σωλήνας μέσα στον παλαιό δρόμο και τρόπο μεταφοράς του νερού. Επιφανειακά, ο καταπότης, κλειστά χωρίς απώλειες ο σωλήνας. Κοιτάμε με κάποια νοσταλγία τον παλιό τρόπο γιατί είχε και το πλεονέκτημα να δροσίζει πουλιά και ζώα.

Αλλά ο σημερινός τρόπος θέλει μηδενικές απώλειες, ταχύτητα, ποσότητα και ευκολία …..

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos