Έτσι λοιπόν οι συγκεκριμένοι κισσοί είχαν βρει στήριξη σε κορμούς πλάτανων, όπου υπάρχουν αυτά τα αιωνόβια δέντρα, κυρίως σε κάποια υψόμετρα, ή σε περιοχές με πολύ νερό, υγρασία κλπ.
Τι σκέφτηκε λοιπόν, ο συγκεκριμένος «καλλιτέχνης», ας κόψω μερικά κομμάτια, θα τα ξύσω, θα τα περάσω κάποιο χέρι βερνίκι και θα τα πουλώ διακοσμητικά.
Όπερ και έκανε χωρίς να γνωρίζουμε βέβαια για πόσο διάστημα.
Χρησιμοποιώντας λοιπόν αλυσοπρίονο, έκοβε τα συγκεκριμένα κομμάτια πληγώνοντας ίσως και θανάσιμα τον κορμό του πλατάνου, όπου πάνω του υπήρχε ο κισσός.
Τα συγκεκριμένα κομμάτια προέρχονται από τη περιοχή της Μυλωνιάς, του οροπεδίου της Θρυπτής, του δημοτικού διαμερίσματος Καβουσίου Ιεράπετρας.
Για το πρωτοφανές συμβάν διαμαρτυρήθηκαν κάτοικοι από το Καβούσι, ενημερώθηκε η διεύθυνση Δασών Λασιθίου και ψάχνοντας βρήκε τον «καλλιτέχνη», ξυλουργό, την «συλλογή» του οποίου κατέσχεσε και τη βλέπετε στις φωτογραφίες.
Από κει και πέρα τον λόγο έχει η δικαιοσύνη, αλλά είναι να αναρωτιέται κανείς, μέχρι που μπορεί να φτάσει ο νους του ανθρώπου, για ένα μεροκάματο;