Στην επίσημη ιστοσελίδα της Άλκη Ζέη στις εκδόσεις Μεταίχμιο διαβάζουμε…
Αν η Άλκη Ζέη σημάδευε με σημαιάκια πάνω στο χάρτη τα μέρη που έχει επισκεφθεί
για να συναντήσει παιδιά σε σχολεία, βιβλιοθήκες, αίθουσες πολιτιστικών κέντρων και βιβλιοπωλεία, σίγουρα η στεριά του χάρτη θα καλυπτόταν ολόκληρη και θα απέμενε η θάλασσα.
Εδώ και σαράντα χρόνια ταξιδεύει ακούραστα…
Έτσι άοκνη λοιπόν επισκέφθηκε αυτές τις μέρες την περιοχή μας για να συναντήσει εκπαιδευτικούς και μαθητές, κι ανάμεσά τους και τους μαθητές της Β΄ τάξης του σχολείου μας, στα πλαίσια του μαθήματος της Λογοτεχνίας.
Ενημερωμένοι για τη ζωή και το έργο της και έχοντας διαβάσει αρκετά βιβλία της ενθουσιάστηκαν με την ιδέα της συνάντησης, η οποία ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εκείνους.
Η Άλκη Ζέη ιδιαίτερα προσιτή και φιλική καλωσόρισε τα παιδιά, μίλησε μαζί τους και απάντησε στις ερωτήσεις τους με λόγο απλό αλλά ταυτόχρονα καίριο, ουσιαστικό και πάντα διανθισμένο με χιούμορ, χωρίς ίχνος διδακτισμού.
Οι ερωτήσεις τους στράφηκαν γύρω από τη ζωή και το έργο της, αλλά κυρίως εκείνο που εναγωνίως ήθελαν να ακούσουν τα παιδιά ήταν οι απόψεις της για τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Αρχικά, και με δεδομένο την κρητική, από τον πατέρα της, καταγωγή τη ρώτησαν για τη σχέση της με το νησί, αλλά και για τον οίκο των δελφινόσημων στη Σάμο, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια, ερώτηση που προκάλεσε την εντύπωση της που τα παιδιά γνώριζαν τέτοιες λεπτομέρειες.
Στη συνέχεια ζήτησαν τη γνώμη της για το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα και το ρόλο των εκπαιδευτικών, ενώ με αφορμή το βιβλίο της «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της» ρωτήθηκε για τα παιδιά των μεταναστών στην Ελλάδα και για τους νέους που, λόγω ανεργίας, μεταναστεύουν.
Η μεγάλη φιλία της με τη Ζωρζ Σαρρή, ήταν ένα άλλο ερώτημα με προεκτάσεις στο νόημα της φιλίας σήμερα. Η συγγραφέας συγκινημένη αναφέρθηκε στη φίλη της, λέγοντας μάλιστα ότι ακόμα και τώρα τη βλέπει συχνά στα όνειρά της. Η συγκεκριμένη απάντηση προκάλεσε την αφιέρωση της επόμενης μαντινάδας: Σαν κλείσουνε τα βλέφαρα / καθένας ταξιδεύει / σ’ ό,τι αυτός επιθυμεί / σ’ ό,τι αυτός λατρεύει.
Βέβαια, δε θα μπορούσαν να λείψουν οι ερωτήσεις για το φασισμό, την έλλειψη παιδείας και ιστορικής μνήμης, καθώς και για το όραμα της νέας γενιάς σήμερα. Έχοντας ζήσει η ίδια έναν πόλεμο, δύο εμφυλίους, δύο δικτατορίες και δύο προσφυγιές και μάλιστα όχι ως απλός παρατηρητής αλλά παίρνοντας κάθε φορά ενεργό μέρος, έδωσε απαντήσεις που προβλημάτισαν τα παιδιά. Εξήγησε ότι η ζωή της μπλέχτηκε μέσα στην ιστορία κι έγινε κι εκείνη -και αναπόφευκτα και το συγγραφικό της έργο- ένα κομμάτι της. Γι’ αυτό άλλωστε και θεωρείται, όπως της επισήμαναν οι μαθητές, με αφορμή την πρόσφατη αναγόρευσή της σε επίτιμο διδάκτορα του ΑΠΘ «η φωνή και ο ψίθυρος στο αυτί τεσσάρων γενεών». Με ιδιαίτερο χιούμορ σχολίασε ότι σύντομα θα γίνει πέντε γενεών…κάτι που της ευχόμαστε ολόψυχα.
Η συνάντηση, που έδωσε αφορμή για γόνιμο προβληματισμό πάνω σε διαχρονικές αξίες και σύγχρονα θέματα, έκλεισε με την υπογραφή των βιβλίων τους και βέβαια με την απαραίτητη φωτογράφιση… Όλοι έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις … είχαν γνωρίσει την Άλκη Ζέη, τη συγγραφέα – σταθμό και σταθερή αξία για τη σύγχρονη λογοτεχνία, τη συγγραφέα που συντρόφεψε με τον καλύτερο τρόπο τα παιδικά τους χρόνια.
Χρυσούλα Πατεράκη
Φιλόλογος
ΓΕΛ Νεάπολης
