Τα εορταστικά τριήμερα είναι πάντα δύσκολα για πεζοπορίες, γιατί όσοι έχουν προγραμματίσει ταξιδάκια απουσιάζουν κι όσοι μένουν έχουν σκοπό να τα γιορτάσουν οικογενειακά. Γι’ αυτό ο Ορειβατικός Αγίου Νικολάου πιστός στο ραντεβού του με την κυριακάτικη εξόρμηση, προγραμμάτισε για την Κυριακή των Αποκρέων, 26 Φεβρουαρίου 2023 μια σύντομη πεζοπορία γύρω απ’ την πόλη μας (στα μονοπάτια της καραντίνας, που λέει κι ο Γιάννης), ώστε και το περπάτημά μας να κάνουμε και το καρναβάλι στο κέντρο της πόλης να προλάβουμε. Με έκπληξη είδαμε ότι το κάλεσμα βρήκε ανταπόκριση. Μαζεύτηκε, παρά το δυνατό νοτιά, ένα μικρό πλήθος περίπου 40 πεζοπόρων ανάμεσά τους αρκετές οικογένειες και παιδιά, καθώς και πολύς κόσμος απ’ τη μαρίνα, προς τιμή του αρχηγού μας!
ΣΤΟΝ ΑΛΜΥΡΟ
Ξεκινάμε λοιπόν χαλαρά στις 9.15 το πρωί από το σταθερό σημείο συνάντησής, το στέκι μας τις Κυριακές, το πάρκινγκ του Σούπερ Μάρκετ ΑΒ στον Άγιο Νικόλαο. Από εδώ παίρνουμε τα στενά της πόλης με κατεύθυνση στον λόφο ‘Νόμια’ κι έπειτα το Γαργαδόρο και τον προστατευόμενο υγρότοπο του Αλμυρού με την ομώνυμη παραλία. Εδώ θα βγάλουμε πολλές όμορφες φωτογραφίες, καθώς ο δυνατός αέρας θα μας προσφέρει ωραίες εικόνες με τα αγριεμένα κύματα, τα ανεμοδαρμένα καλάμια, τα χαρακτηριστικά ‘ξασμένα’ σύννεφα του νοτιά σε ωραίους σχηματισμούς στον ουρανό. Ομαδική στη γέφυρα πάνω στο ποταμάκι, που χύνεται ορμητικά στη θάλασσα, επιβάλλεται.
ΒΙΤΣΙΛΟΧΑΡΑΚΑΣ
Στη συνέχεια περνώντας μέσα από ερημικά ξενοδοχεία, δίπλα στην παλιά εθνική οδό, θα φτάσουμε στην Αμμουδάρα κι από κει με μονοπάτι ανηφορικό θα αλλάξουμε εντελώς εικόνες. Εδώ το τοπίο γίνεται εντελώς βουκολικό: μαντριά, παλιά και καινούρια, πρόβατα, μονοπάτια ανάμεσα στα πρίνα, στρωμένα με ασκελετούρες, όπου ανθίζουν τα πρώτα λουλουδάκια της άνοιξης. ‘Βιτσιλοχάρακας’, λέει η Σοφία ότι ονομάζεται η περιοχή, ‘που ανήκει στην Κριτσά’, συμπληρώνει ο Γιάννης ,‘μην ξεχνιόμαστε’! Κι εγώ κρατώ το όνομα, που ακούγεται τόσο τυπικά κρητικό –όπως και το τοπίο, που βλέπω γύρω μου-. Πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι βρίσκεσαι τόσο κοντά στο πιο τουριστικό μέρος όλου του νομού!
Σταματάμε στο πιο μαγευτικό τοπίο της διαδρομής: ένα μεγάλο αλώνι, δίπλα σε παλιό μαντρί, απ’ όπου σε ένα φανταστικό άνοιγμα των βουνών ατενίζεις την σύγχρονη πόλη του Αγίου Νικολάου στο βάθος! Τέλειο μέρος για πικ νικ.
Ο RAY ΚΑΙ ΟΙ MARINEΪROS
Ο Ray θα κεράσει κλασικά ρακί, πόσο μάλλον που σήμερα είναι κι αρχηγός. Εδώ στην ρακοπαρέα θα ρωτήσει κι η Σοφία τους προερχόμενους απ’ τη μαρίνα συνοδοιπόρους μας, να μας πουν κάτι για τη ζωή τους σε αυτήν. Οι marineiros, όπως αυτοαποκαλούνται με γέλια, είναι οι ξένοι, ιδιοκτήτες σκαφών, που τα ελλιμενίζουν για το χειμώνα στην μαρίνα του Αγίου Νικολάου. Οι περισσότεροι, ευκατάστατοι και συνταξιούχοι, επιλέγουν την δύσκολη και σπαρτιάτικη ζωή του να μένουν στο σκάφος χειμώνα-καλοκαίρι. Τους ρωτάμε πόσοι είναι. Ανάλογα την εποχή είναι η απάντηση, καθώς πολλοί φεύγουν το χειμώνα για την πατρίδα τους κι επιστρέφουν την άνοιξη, ενώ οι περισσότεροι βέβαια ταξιδεύουν στα νησιά το καλοκαίρι. Έρχονται από Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία. Αρκετοί μας συνοδεύουν συχνά στις πεζοπορίες μας, όταν δεν ταξιδεύουν. O Ray μας είναι εδώ 13 χρόνια και είναι ευχαριστημένος με τις παροχές, που προσφέρει η μαρίνα. Όλα αυτά τα χρόνια, περπατάει μαζί μας κυρίως τους χειμώνες κι είναι ένα απ’ τα πιο παλιά και τακτικά μας μέλη.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΠΙΑΣΤΗ
Συνεχίζουμε κατόπιν με χωματόδρομους και μονοπάτια, ως τα περίχωρα της συνοικίας του Μαρδατίου, στην τοποθεσία Ρούσα Λίμνη κι έπειτα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Κι εκεί που πιστεύεις ότι δεν θα δεις κάτι άλλο σημαντικό, να σου και πετιέται το εκκλησάκι με το ευφάνταστο όνομα: Άγιος Γεώργιος ο Τραγοπιάστης! Είναι εκείνο το μικρό μονόχωρο, με το κιτρινωπό επίχρισμα και την ελληνική σημαία, που πιάνει φευγαλέα το μάτι σου, στην ευθεία του ΒΟΑΚ καθώς πλησιάζεις στην πόλη του Αγίου Νικολάου από ανατολικά. Κρίμα που είναι κλειστό, όμως ο χώρος γύρω του σε αποζημιώνει. Τι άγρια ομορφιά, βγαλμένη απ’ άλλους καιρούς με τους αγέρωχους σχηματισμούς των γκρίζων βράχων, με τα ερείπια από παλιά μαντριά και την ολοστρόγγυλη πέτρινη γούρνα, για να πίνουν τα ζώα κάποτε, γεμάτη νερό να μοιάζει με κολυμπήθρα.
Κατηφορίζουμε προς την πόλη κι ήδη το μυαλό μας είναι στις Απόκριες. Όπως πλησιάζουμε στο Γαργαδόρο ήδη οι πρώτες παρέες χαιρετούν κι αποχωρούν βιαστικά. Οι τελευταίοι γυρνάνε στα ΑΒ για να κλείσει ο κύκλος της διαδρομής: 11,5 χιλιόμετρα σε 4 ώρες με τις στάσεις, δεν είναι κι άσχημα. Αρκετά για να πέσεις στο γιορταστικό τραπέζι με λιγότερες τύψεις! Ευχαριστούμε τον αρχηγό, τον αγαπημένο μας Ray Groves, στην πρώτη του διαδρομή, αν και είναι τόσα χρόνια μέλος της παρέας μας. Ένας δικός μας άνθρωπος!
Καλή Σαρακοστή σε όλους!
ΚΕΙΜΕΝΟ: Μαρία Μετζογιαννάκη
Περισσότερες πληροφορίες, βίντεο, φωτογραφίες, χάρτη διαδρομής στο blog του Συλλόγου: https://orsian.blogspot.com/2023/02/blog-post_26.html
