Η καλή μας τύχη στον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Νικολάου να ολοκληρώνουμε τις πεζοπορίες παρά τις απαισιόδοξες καιρικές προβλέψεις, μάς παράτησε την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024 κι έτσι όχι μόνο δεν καταφέραμε να ανέβουμε στην κορυφή της Σελένας, κρυμμένη καθώς ήταν μέσα στην αφούρα, αλλά ούτε και την υπόλοιπη διαδρομή πραγματοποιήσαμε τελικά.
Ίσα –ίσα που καταφέραμε να περπατήσουμε ως τον Άγιο Παντελεήμονα στους πρόποδες της Σελένας κοντά στη θέση Ζάρωμα και πίσω και γίναμε παπί!
Αν και ο καιρός στην ανατολική Κρήτης το πρωί της Κυριακής ήταν καλός, όσο προχωρούμε προς τα δυτικά τα σύννεφα πυκνώνουν. Όταν φτάνουμε ολότελα στο οροπέδιο Λασιθίου, χώρο εκκίνησης της προγραμματισμένης πεζοπορίας μας, βρέχει όχι απλά καρέκλες, αλλά ..καναπέδες! Μια μικρή σύσκεψη των αρχηγών οδηγεί σε εναλλακτικό σχέδιο. Οδηγούμαστε στη διασταύρωση προς Ζάρωμα Σελένας λίγο πριν τους Μέσα Ποτάμους. Στόχος μας όχι βέβαια ν’ ανέβουμε στην κορυφή, που ήδη ήταν κρυμμένη σε βαριά σύννεφα, αλλά τουλάχιστον ως το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα και βλέπουμε. Όντως το επιχειρούμε. Την λιγότερο από μία ώρα που θέλουμε ως εκεί, έχουμε καταφέρει να γίνουμε ..παπί! Λίγος χρόνος παραμονής στο εκκλησάκι, μήπως σταματήσει η βροχή, πάει χαμένος. Ίσα-ίσα αρχίζουμε να κρυώνουμε καθώς είμαστε βρεγμένοι κι αρχίζουμε την επιστροφή. Κάποιες ιδέες να επιστρέψουμε από μονοπάτι εγκαταλείπονται γρήγορα, καθώς το μόνο που μας ενδιαφέρει πια είναι να βρούμε ασφαλές και ζεστό καταφύγιο.
Έτσι μετά από 1,5 ώρα πορείας και 5 χιλιόμετρα μόνο, κατευθυνόμαστε με το λεωφορείο στο καφενείο της Μαλάμως στους Έξω Ποτάμους. Εκεί δίπλα στην ξυλόσομπα, βάζουμε τα στενά μας ρούχα και σπρώχνουμε πιο κοντά στη σόμπα εκείνους, που δεν προνόησαν να φέρουν. Με τους παραδοσιακούς μεζέδες (άγρια χόρτα, γίγαντες, χοιρινό με φασόλια, μυζήθρα, τυροπιτάκια και φρέσκο γιαούρτι) και τη ρακή να θερμαίνει τον ουρανίσκο και χαζεύοντας τη βροχή, που πέφτει στο δρόμο, τελειώσαμε ..ένδοξα την πρωινή μας βόλτα, γιατί στο κάτω-κάτω η κυριακάτικη εκδρομή μας δεν είναι μόνο για την άσκηση, αλλά έχει και την κοινωνική και παρεΐστική της πλευρά. Κι αν καθόμασταν στο σπίτι μας τι θα κερδίζαμε δηλαδή;
Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας, Αλέξανδρο Φραγκιαδάκη, για την οργάνωση και τη διαχείριση μιας δύσκολης μέρας κι εννοείται ότι η πραγματοποίηση της συγκεκριμένης διαδρομής μετατίθεται σε ευνοϊκότερες συνθήκες στο μέλλον.| Περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες στο blog του Συλλόγου: ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
