Κωστής Φραγκούλης - Ανταίος Πλήρης ημερών (100 παρά κάτι), δραπέτευσε από τούτο τον κόσμο, ξεγελώντας μας άλλη μια φορά με τους στίχους του, ο Κωστής Φραγκούλης – Ανταίος, ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμ, αυτοσαρκαζόταν, όπως για παράδειγμα λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες:

Κοντοσιμώνω τα 100 κι όμως δεν είμαι γέρος, γι’ αυτό στους Ολυμπιακούς, λέω να πάρω μέρος.

Ο Κωστής Φραγκούλης, γεννήθηκε στη Λάστρο, της επαρχίας Σητείας, το 1905. Σε ηλικία 16 ετών, μπήκε το μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο, διαλέγοντας να γίνει τυπογράφος. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τον έβγαλε από τη σειρά του, αλλά αφού κατάφερε να γυρίσει από το Αλβανικό μέτωπο, και πέρασε τα χρόνια της κατοχής στη Λάστρο, γύρισε στο Ηράκλειο και συνέχισε να εργάζεται ως τυπογράφος. Λίγα χρόνια μετά, απέκτησε το δικό του, τυπογραφείο, το οποίο λειτούργησε για χρόνια με τη φίρμα «Ανταίος».

Το ίδιο ψευδώνυμο χρησιμοποιούσε στη συνέχεια, για 35 έτη στο χρονογράφημα «Λόγοι και αντίλογοι» στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου, ενώ για πολλά χρόνια η φωνή του πέρναγε και μέσα από το ραδιόφωνο, φθάνοντας σε όλους εμάς, όχι μόνο με το κείμενο, αλλά και με τον τρόπο που διάβαζε τα γραφτά του.

Έργο ζωής, αποτέλεσαν για τον Ανταίο τα ΔΙΦΟΡΑ. Έργο που έχει χαρακτηριστεί, ίσως, ως το σημαντικότερο ποιητικό δημιούργημα στη Κρήτη, μετά τα έργα του Βιτσέντζου Κορνάρου.

Έγραψε χιλιάδες, χρονογραφήματα, έγραψε πεζά, αλλά έγραψε και στίχους τραγουδιών, που μελοποιήθηκαν από το Κώστα Μουντκη έως τον Δημήτρη Σγουρό, Κρητικά τραγούδια που σιγοτραγουδούμε, αγνοώντας ίσως τον ποιητή….

Από το Σάββατο, (12/2), αναπαύεται στα πάτρια εδάφη της Λάστρου, αλλά σίγουρα μας εκοιτάζει από ψηλά, κάνοντας μας συνεχώς πλάκα με τσι μαντινιάδες του:

Όντε τη δω την όμορφη μέσα στην αγκαλιά μου, αν είμαι κι εκατό χρονώ, κουλουμουντρά η καρδιά μου.

Διαβάστε επίσης:

Τιμή στον Κωστή Φραγκούλη – Ανταίο.

Από manos