του Λεωνίδα Γ. Κουδουμογιαννάκη
Με το θεατρικό έργο «Ματωμένος Γάμος» από τη Θεατρική Ομάδα Πανεπιστημίου Κρήτης του Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, συνεχίστηκε για πέμπτη συνεχόμενη μέρα το 3ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας στην αίθουσα Μελίνα Μερκούρη, με πρωτοφανή συμμετοχή των φίλων του θεάτρου της Ιεράπετρας.
Πριν την παράσταση έγινε αφιέρωμα σε ένα από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μουσικοσυνθέτες, τον Χρήστο Λεοντή. Ο Γεραπετρίτης ποιητής Νίκος Δερμιτζάκης επιμελήθηκε την παρουσίαση και από την πλευρά του Δήμου ο Πρόεδρος της ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α. κ. Γιάννης Λαθουράκης παρέδωσε στον τιμώμενο αναμνηστικό δώρο, ένα αρχαίο νόμισμα της Ιεράπετρας.
Ο Χρήστος Λεοντής συμμετέχει μαζί με την σκηνοθέτη Έρση Βασιλικιώτη, τον ηθοποιό Νίκο Βερλέκη, την χορογράφο Νίκη Παπαδάκη και την ηθοποιό και συγγραφέα Ελένη Χαβιαρά στην κριτική επιτροπή του φεστιβάλ.
Η πρωτοφανής συμμετοχή του κόσμου της Ιεράπετρας, που για πέμπτη ημέρα συνεχίζει με αυξημένη προσέλευση, δίνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Σε μια πόλη που τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει την αποψίλωση των δημόσιων υπηρεσιών σε βάρος των πολιτών, την αποστελέχωση του νοσοκομείου της πόλης σε βάρος της υγείας, την κατάργηση του τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης του ΤΕΙ, η παραγωγή πολιτισμού από τις λαϊκές δυνάμεις είναι η απάντηση σε όσους σχεδιάζουν την νέκρωση της πόλης.
Το έργο
Το συγκινητικό αριστούργημά του Λόρκα δίχως σύνορα πάθους. Ενός πάθους που οδηγεί στον ξολοθρεμό. Του πάθους του αναπόφευκτου, που (με σύμβολο το μαχαίρι) υψώνεται κατακόρυφα και φλογίζει ολούθε τον ορίζοντα και στέκεται μετέωρο στον ουρανό. Μοίρα και Ανάγκη, των αρχαίων Ελλήνων, και γίνεται Απειλή, που κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια των δυο οικογενειών. Που ουσιαστικά δεν είναι μόνο δύο, αλλά πολλές οι χωρισμένες σε δυο στρατόπεδα οικογένειες που οδηγούνται στον Ξολοθρεμό.
Ο «Ματωμένος Γάμος», ξεκινώντας από ένα πραγματικό, της καθημερινής ζωής περιστατικό, παίρνει διαστάσεις οικουμενικές με το πλάτος και το ύψος της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας που του έχει δώσει ο αληθινός αυτός ποιητής.
Ο Λόρκα εκπληρώνει σ’ όλα τα θεατρικά του έργα αυτό που κάποτε ο ίδιος είπε:
Το θέατρο είναι ένα Σχολείο κλάματος και γέλιου. Είναι ο άμβων απ’ όπου οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να εκφράσουν τη ζωική και την πνευματική τους πείρα. Να κρίνουν την ανθρώπινη κοινωνία, την ψυχολογία και την αγωγή κάθε εποχής, και να εξηγούν με ζωντανά παραδείγματα τους αιώνιους νόμους της καρδιάς και των ανθρώπινων αισθημάτων.
