του Γιώργου Καφφετζάκη*
Η επικαιρότητα έρχεται να επιβεβαιώσει τον βασικό κανόνα της κοινωνίας μας: Ο ηλίθιος άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό.
Μια ανθρώπινη ζωή χάθηκε ξανά, τόσο άδικα και με τόσο ειδεχθή και κυνικό τρόπο, που κανείς αναρωτιέται σε τι κοινωνία ζούμε.
Μια κοινωνία ατιμωρησίας, ελαστικών θεσμών, έλλειψης κοινωνικών και οικογενειακών υποβάθρων και τελικά νόμων που δεν τιμωρούν αλλά ούτε σωφρονίζουν.
Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ότι βιώνουμε την απόλυτη κοινωνία ηλιθίων. Ανθρώπων που με τις ηλίθιες πράξεις τους, ζημιώνουν τους άλλους χωρίς να έχουν κανένα απολύτως όφελος για τους ίδιους.
Το περιστατικό με την τελευταία γυναικοκτονία οφείλεται εν πολλοίς, αν όχι αποκλειστικά, στην διαχείριση της τύχης μας και της καθημερινής μας επιβίωσης, από ανθρώπους που το λιγότερο κρίνονται ως ηλίθιοι και επικίνδυνοι, περισσότερο και από τον ίδιο τον δολοφόνο.
Διότι δεν υπήρξε κανένας από τους εμπλεκόμενους, να σπάσει αυτήν την αλυσίδα ηλιθιότητας, ώστε να αποφευχθεί ένα έγκλημα.
Πιο συγκεκριμένα λοιπόν θα απαριθμήσω την απολύτως ηλίθια διαχείριση των γεγονότων.
Ηλιθιότητα 1η:
Υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι έναν αστυνομικό στο επάγγελμα, καταδικασμένο για σχέσεις με εγκληματική οργάνωση, τον επανάφεραν στο Αστυνομικό Σώμα και ήταν ο αρχιφύλακας που μπροστά στο φυλάκιό του διεπράχθει το στυγερό έγκλημα. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι (ηλίθιοι), οι οποίοι επαναφέρουν έναν «λύκο για να φυλάει τα πρόβατα».
Ηλιθιότητα 2η:
Η άτυχη κοπέλα εισέρχεται σε ένα αστυνομικό τμήμα, που υποτίθεται ότι είναι το πιο ασφαλές μέρος για ανθρώπους που κινδυνεύουν. Είναι το μέρος που υποτίθεται ότι εκτός από την προφανή προστασία που θα σου προσφέρουν, θα υπάρξουν και οι κατάλληλες συμβουλές από ανθρώπους επαγγελματίες, που αν μη τι άλλο έχουν την εμπειρία ανάλογων καταστάσεων. Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι αξιωματικός υπηρεσίας και υποδιοικητής ήταν γυναίκες, οι οποίες έπρεπε να κατανοήσουν και να δείξουν ακόμα μεγαλύτερη ευαισθησία σε μια γυναίκα που κινδύνευε.
Κι όμως εκεί την «συμβουλεύουν» μετά την έκκληση της ιδίας για μεταφορά της με περιπολικό στο σπίτι της λόγω του κινδύνου που διέτρεχε, να καλέσει η ίδια την άμεση δράση. Είναι δηλαδή κάτι ανάλογο με το να βρίσκεσαι σε νοσοκομείο και να σου λένε να πάρεις το ΕΚΑΒ για να σε μεταφέρουν!!! Η ηλιθιότητα στο μεγαλείο της.
Ηλιθιότητα 3η:
Και αφού πήρε μόνη της η κοπέλα το «100» μετά την παραίνεση των ειδικών, ο τηλεφωνητής αρχικά, και ενώ τον ενημέρωνε ότι θέλει συνοδεία για το σπίτι της λόγω κινδύνου της ζωής της, να της απαντάει ανερυθρίαστα με υπηρεσιακό τόνο, ότι το περιπολικό δεν είναι ταξί!!!
Κι ενώ τον ενημερώνει ότι ο δράστης και υποψήφιος δολοφόνος της είναι σχεδόν μπροστά της, αυτός με την απίστευτη ηρεμία του βραδύποδα από την ταινία «Ζωούπολη» της Disney, επαναλάμβανε σαδιστικά και νωχελικά συλλαβίζοντας τα στοιχεία της, για να τα καταγράψει πληκτρολογώντας την υπηρεσιακή αναφορά!! Πιο ηλίθιος πεθαίνεις…
Κανείς λοιπόν από όλους τους παραπάνω δεν κατάφερε να σπάσει ένα κρίκο από την αλυσίδα της ηλιθιότητας. Όλοι ευλαβικά οχυρώθηκαν πίσω από το υπηρεσιακό πρωτόκολλο, χωρίς να βάλουν έστω για ένα λεπτό τον εγκέφαλό τους στη διαδικασία της σκέψης!!
Ηλίθιοι παντού, οι οποίοι δυστυχώς ορίζουν τις ζωές μας. Καμία κριτική διαδικασία, παρά μόνο η μέθοδος της ηλίθιας νόμιμης «παπαγαλίας» του πρωτοκόλλου.
Και κάπου εδώ θα έρθει και η απόδοση της δικαιοσύνης, η οποία θα εξετάσει τα «ελαφρυντικά» της ψυχικής κατάστασης του ενόχου και κάπως έτσι η υπόθεση θα τελειώσει και όλα θα είναι καλώς καμωμένα. Διότι και η μη απόδοση της πραγματικής δικαιοσύνης είναι μια ηλιθιότητα του νόμου.
Εξάλλου το ΝΟΜΙΜΟΝ διαβάζεται και από τις δυο πλευρές.
* Ο Γιώργος Καφφετζάκης είναι MSc Δ. Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ., πρ. Πρόεδρος της Ν.Ε. Λασιθίου ΤΕΕ/ΤΑΚ, πρ. Σύμβουλος Τ.Υ. της ΔΕΠΑΝΑΛ, πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Αγίου Νικολάου, Σύμβουλος Δημάρχου Αγίου Νικολάου και Μέλος Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Νομών Ηρακλείου & Λασιθίου
